فحش‌های «ابراهیم گلستان»، باید در زمره آثارش قرار بگیرند!
تریبون هنر نوشت: گلستان با خشم و نفرت از قدرنشناسی ها، اوایل دهه پنجاه در اوج خداحافظی کرد و از ایران رفت. قطعا اگر می ماند، با آن همه حرص خوردن هایش و بی معرفتی هایی که می دید، آنقدر عمر نمی کرد.
سینما اعتماد ، در متن یادداشت تریبون هنر آمده است: فکر می کردم ابراهیم گلستان هیچ وقت نمی میرد. حتی آن هایی که نمی دانند گلستان چه ها نوشته و ترجمه کرده و ساخته و به پرورش و بالیدن چه کسانی کمک کرده، حتما شنیده اند که انسان بزرگی بوده و نقش و تاثیر به سزایی در ادبیات و سینما و هنر معاصر ایران داشته. پس از شرح بزرگی و تاثیرگذاری اش صرف نظر می کنم.
ابراهیم گلستان شهامت فحش دادن به هر کسی را داشت. هر روشنفکر و ادیب و هنرمند و عالمی اگر به نظرش اشتباهی می کرد یا راه خطایی می رفت، زیباترین فحش ها را نثارش می کرد. فحش هایش در تلفیق با لحن شیرینش باید در زمره آثارش قرار بگیرند.
گلستان با خشم و نفرت از قدرنشناسی ها، اوایل دهه پنجاه در اوج خداحافظی کرد و از ایران رفت. قطعا اگر می ماند، با آن همه حرص خوردن هایش و بی معرفتی هایی که می دید، انقدر عمر نمی کرد. او یکی از بهترین مثال ها برای «عمرِ با عزت» است. رفت و زندگی را دور از هیاهو در قصری در انگلستان ادامه داد. نوش جانش، آن ثروتی که داشت
سال ها سکوت کرد تا این که در ده پانزده سال اخیر، لب به سخن گشود و گفت و گوهایی را انجام داد. با این وجود، با انبوهی راز و حرف نگفته، بار سفر بست و رفت
سفرش بخیر
